|
|
İşte artık gidiyorum..
Bu şehri sana senide bu şehrin sahibine emanet ederek gidiyorum.Hep pişmanlıkların gölgesinde direnen ruhumu burada pişmanlıklarla bırakıp gidiyorum sessiz sedasız gidiyorum.Son defa yazıyorum arayıpta bulamadığım cümlelerin arasında.Şehrimde nicedir esen sevda yağmurlarını bırakıp gidiyorum.
Bir ney sesi yankılanıyor kimsenin duyamadığı hüzün dolu kalbimden.Beyaz gecelerden eser yok şimdi.Sen yoksun,zülüflerin yok.Kardelensiz kış gecelerinden esiyor hasret rüzgarları. Tepelerinden lalezarlar açan yüreğimde güneşler doğmuyor artık.Yüreğimde patlayan sessiz volkanların prangalarında eskitiyorum günlerimi. Artık ümitte yok...Bakışlarımda o eski heyecanlarda...
Heybemde pişmanlığım ve hasretim.Biliyorum hayat yine tüm siyahlığı ile üzerime düşecek ve ben hep seni içimde hep taze bir yara olarak taşıyacağım.Mavisine hasret kalacağım bu şehri sana emanet ediyorum.Seni gurbette anlıma keder,sevdanı sılamda aşk diye bırakıyorum...
Artık şarkılarımın en ızdıraplı güftelerisin sinemde.Yazılarımın en girift satırları,şiirlerimin en hüzünlü kafiyeleri.Tebessümle çiçeklenen yüzünü saklıyorum gönlümün en derin bölgelerinde,
geriye dönüp son bir kez kocaman bir iç çekiyorum pişmanlıklarıma..Elveda şehrim,elveda hayallerim..
ELveda... . |
|
Bugün 1 ziyaretçi (1 klik) kişi burdaydı!
|
|
|
